Zespół niespokojnych nóg (łac. asthenia crurum paraesthetica) decyduje się odmiennie jako zespół Wittmaacka-Ekboma czy syndrom RLS (ang. restless legs syndrome). RLS należy do schorzeń neurologicznych, które okazuje się uczuciem ciężkości, osłabienia oraz lęku nóg, zwłaszcza w ciągu spoczynku czy snu, co zmusza pacjenta do ruchu, chodzenia czy poruszania kończynami, żeby złagodzić nieprzyjemne choroby. W tenże sposób przerywany sen utrudnia regenerację sił, a człowiek kolejnego dnia czuje się zmęczony oraz niewyspany. Zespół niespokojnych nóg występuje niejednokrotnie po obu stronach ciała, jednak zdarza się także, iż tylko po jednej. Wedle statystyk zespół niespokojnych nóg spotyka blisko 15 procent społeczności, jednak również jest rozpoznawany. Zespół niespokojnych nóg może się ujawnić w każdym wieku.
Etiologie zespołu niespokojnych nóg
Pierwsze informacje o zespole niespokojnych nóg podali już w 1672 roku Thomas Willis oraz Theodor Wittmaack, jednak systematyczny opis zespołu niespokojnych nóg z 1945 roku zawdzięczamy szwedzkiemu neurologowi – Karlowi Axelowi Ekbomowi. Co interesujące, pomimo że sygnały zespołu niespokojnych nóg są niezwykle charakterystyczne oraz ciężkie do pomylenia z nowymi dolegliwościami, syndrom RLS bardzo rzadko się diagnozuje. Dolegliwość niespokojnych nóg pozostaje niejednokrotnie nieleczony. Jako jednostka chorobowa zespół niespokojnych nóg został zawarty w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób oraz Kłopotów Zdrowotnych ICD-10 pod kodem G25.8. Z czego wynika zespół niespokojnych nóg?
Sygnały zespołu niespokojnych nóg
Sygnały dolegliwości są bardzo ciężkie do opisania, chociażby dla samych chorujących. Drętwienie, mrowienie, świerzbienie, drganie, lub bardziej opisowo „mrówki biegające pod skórą”, „bąbelki w żyłach” – to właśnie pewne określenia na choroby towarzyszące schorzeniu. Jakkolwiek ciężkie do nazwania, zawsze są dla pacjentów bardzo nieprzyjemne. Cierpiący uskarżają się na liczne zajmowanie się w nocy, w czasie którego zginają oraz prostują nogi, przewracają się z boku na bok czy chociażby wstają z łóżka oraz chodzą. W przeciągu dnia, w wypadku długiego przebywania w jednej pozycji, cierpiący wiercą się, machają nogami czy wykonują ruchy prostujące, podobne jak w nocy. Choroby wywołują, iż niektórzy nie są w stanie przez większy okres spokojnie siedzieć, tym jednym nieprzyjemne jest używanie w kinie czy teatrze, i podróżowanie samochodem lub samolotem.
Zespół niespokojnych nóg – leczenie
Z racji tego, iż nie ma jednorodnej etiologie zespołu niespokojnych nóg ciężko wypracować „uniwersalną” formę leczenia zespołu niespokojnych nóg. Czasem ludzie próbują doraźnie łagodzić nieprzyjemne doznania w nogach, np. za pomocą masażów, zimnych okładów lub naprzemiennego polewania stóp raz zimną, a inny raz gorącą wodą. Sukces leczenia zespołu niespokojnych nóg zależy od właściwego postawienia diagnozy. Jeśli zespół niespokojnych nóg ma charakter wtórny, to winno leczyć się na starcie dolegliwość pierwotną, która przydałaby się do zaistnienia zespołu niespokojnych nóg. W tym punktu można uzupełniać niedobory żelaza, witaminy B12 czy walczyć z cukrzycą. W wypadku zespołu niespokojnych nóg leczenie polega zwykle na zmniejszaniu symptomów.
