Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc (POChP) to choroba układu oddechowego, która jest jedną z najczęstszych przyczyn umieralności na świecie. Szacuje się, że choruje około 380 milionów ludzi, z czego w samej Polsce około 2 milionów. Z tego artykułu dowiesz się, co to jest POChP, kto znajduje się w grupie ryzyka i jakie objawy może dawać choroba.
POChP – choroba ogólnoustrojowa
Pomimo tego, że Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc jest chorobą układu oddechowego, to współczesna medycyna klasyfikuje ją jako chorobę ogólnoustrojową, rzutującą na funkcjonowanie całego organizmu.
Choroba prowadzi do ograniczenia przepływu powietrza w drogach oddechowych i pęcherzykach płucnych, czego bezpośrednim skutkiem jest niedotlenienie organizmu. Ma to negatywny wpływ na wszystkie funkcje życiowe, w tym na układ sercowo-naczyniowy. Warto podkreślić, że Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc jest jedną z najczęstszych przyczyn inwalidztwa i życiowej niesamodzielności.
To warto wiedzieć:
POChP może współwystępować z szeregiem innych chorób. Wymieńmy tylko: osteoporozę, cukrzycę, raka płuca, nadciśnienie tętnicze, chorobę niedokrwienną serca, chorobę tętnic obwodowych, zaburzenia rytmu serca, zespół metaboliczny, rozstrzenie oskrzeli czy refluks żołądkowo-przełykowy.
Po więcej informacji na temat Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc zajrzyj na stronę internetową https://oddychajmy.pl/video/pochp-co-to-za-choroba/.
Grupy ryzyka POChP
Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc wywołuje stan zapalny w układzie oddechowym, który jest wynikiem długotrwałej ekspozycji na szkodliwe czynniki środowiskowe, w tym pyły, gazy oraz dym tytoniowy.
Najliczniejszą grupą ryzyka POChP są osoby palące wyroby tytoniowe, również te, które rzuciły nałóg oraz narażone na palenie bierne. Toksyny zawarte w dymie tytoniowym stanowią najważniejszy czynnik wywołujący stan zapalny w układzie oddechowym, czego następstwem może być rozwinięcie się Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc.
Co ważne, POChP nie należy utożsamiać wyłącznie z palaczami wyrobów tytoniowych. Przybywa przypadków choroby wśród osób, które nigdy nie paliły, natomiast mieszkają w regionie charakteryzującym się niską jakością powietrza. To właśnie smog, w tym tworzące go pyły zawieszone, stanowi coraz ważniejszy czynnik ryzyka Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc.
Trzecią grupą szczególnie narażoną na zachorowanie na POChP są osoby, które regularnie wdychają pyły, gazy i opary chemiczne z racji specyfiki wykonywanego zawodu i środowiska pracy. Można tutaj wymienić przede wszystkim górników, hutników, metalurgów, rolników, sprzątaczki, fryzjerki, kosmetyczki, pracowników budowlanych, pracowników zakładów chemicznych czy operatorów maszyn budowlanych.
Poznaj pierwsze objawy POChP
Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc może się latami rozwijać bezobjawowo lub dając tylko skąpe, nieswoiste objawy, co opóźnia diagnostykę. Stąd tak ważne jest, aby nie lekceważyć nawet z pozoru niegroźnych objawów mogących sugerować tę chorobą.
Z konsultacji lekarskiej powinna skorzystać każda osoba po 40. roku życia, która znajduje się w grupie ryzyka POChP i obserwuje u siebie takie objawy, jak:
- Przewlekły kaszel – utrzymujący się przez wiele tygodni, niemający charakteru napadowego, niezwiązany z trwającą infekcją.
- Duszność– występująca zarówno w trakcie, jak i bezpośrednio po wysiłku fizycznym, z czasem pojawiająca się również w fazie spoczynkowej.
- Odkrztuszanie plwociny– plwocina to gęsta wydzielina z płuc, czasami o ropnym charakterze. Jeśli znajdują się w niej ślady krwi, to jest to sygnał alarmowy, że należy pilnie zgłosić się do lekarza (może to być objaw m.in. nowotworu płuca).
- Obniżona tolerancja wysiłku– czyli wyraźne pogorszenie kondycji, wolniejsze regenerowanie się po wysiłku, awersja do uprawiania sportu, z czasem trudności z wykonywaniem nawet podstawowych czynności, jak ubranie się, umycie, przechodzenie między pomieszczeniami w mieszkaniu etc.
Podkreślmy przy tym, że objawy te nie muszą występować jednocześnie i mogą mieć różne nasilenie.
Podejrzewasz POChP? Nie zwlekaj z wizytą u lekarza
Wiedząc, co to jest POChP i potrafiąc zauważyć podstawowe objawy tej choroby, możesz uważnie obserwować swój organizm i w porę podjąć decyzję o wizycie u lekarza. Pierwszym krokiem w kierunku diagnostyki POChP jest konsultacja z lekarzem POZ.
Jeśli lekarz podzieli Twoje obawy, to skieruje Cię na konsultację ze specjalistą, do poradni pulmonologicznej. To tam ewentualnie będzie prowadzona dalsza diagnostyka, m.in. z wykorzystaniem badania spirometrycznego.
W przypadku zdiagnozowania POChP zostanie Ci zaproponowane odpowiednie leczenie. Celem terapii jest złagodzenie objawów, co daje szansę na zachowanie relatywnie dobrego komfortu życia, bez uzależniania się od pomocy innych.
